Let wel; iedere behandeling is weer anders wat betreft de juiste aandacht en het benodigde geduld!

• ‘s Avonds gaat de telefoon. Ik word gebeld door de zoon van een mevrouw van 83 jaar. Hij vertelt dat moeder is opgegeven en binnen enkele dagen zal gaan sterven. Familie wordt opgetrommeld o.a. vanuit andere kant van de wereld (Australië) om moeder’s afscheid mee te kunnen maken. Ik vraag naar opvallende symptomen, waarvan doodsangst, niet willen eten, slechts kleine teugjes water willen drinken het meest in het oog sprongen. Moeder is een altijd net en verzorgd type geweest, keurig en afgepast zogezegd. Ze kon ook erg zuinig met geld omgaan, ondanks groot pensioen. De remedie wordt per direct uitgezocht en toegediend….. Twee dagen later begint ze kleine hapjes te eten, vijf dagen later loopt ze weer door haar huis, na een week doet ze haar eigen afwas weer. Familie kan weer naar huis afreizen.
• Mevrouw van 68 jaar ligt in ziekenhuis met een flinke ontsteking van haar knie. Al geruime tijd is er vanuit het ziekenhuis geprobeerd de ontsteking weg te krijgen. Haar reguliere diagnose en prognose: ziekenhuisbacterie, antibiotica resistent, met amputatie van het been als oplossing. In overleg met de behandelaars wordt er twee dagen geboden aan alternatieve mogelijkheden anders wordt er onherroepelijk ingegrepen. Een passende remedie wordt gezocht op de bijzondere kenmerken te weten roze, hete en pijnlijk stekende zwelling; daarbij heeft cliënte het warm en weinig dorst; koud washandje op de knie doet haar goed. Een dag na inname… De zwelling is aan het afnemen en is minder pijnlijk, twee dagen later kan mevrouw haar knie weer bewegen, de derde dag wordt door de specialist besloten niet te amputeren gezien de plotselinge en ‘onbegrijpelijke’ vooruitgang, na vier dagen loopt ze zelf weer naar het toilet.
• Mevrouw L. te H.,68 jaar, komt met: alvleesklierontsteking, galstenen, trage leverwerking en is ontzettend moe. Slaapt klok rond, maar nog moe. Sinds kindertijd bronchitis. Houdt vocht vast. Bij koud en vochtig weer alle gewrichten pijnlijk. Obstipatie, ontlasting slechts enkele keren per week. Slijtage nekwervels. Slecht gehoor. Kan slecht tegen paprika en bruin brood. Graag verse groenten en yoghurt. Als thema in haar leven komt naar voren het afwezig zijn van een relatie ofwel (ge)liefde. Omdat ze haar geboortetijd wist was er een horoscoop langszij gelegd: overduidelijk bleek daaruit een disbalans in opname van het bij het sterrenbeeld behorende homeopathische mineraalzout welk een grote affiniteit kent met lever- en gal, bronchiën, en, ‘last but not least’, ook het levensthema letterlijk dekt zoals bekend vanuit de klassieke homeopathie. De bijbehorende remedie wordt in twee verschillende potenties meegegeven. Na 4 weken het vervolg: eerste dagen na inname ongelofelijk beroerd (=gunstige beginreactie) maar met momenten al fit. Lijf begint beter te voelen, obstipatie een tijdlang weggebleven. Alvleesklier voelt nog zwak. We gaan verder met inname van het middel. Dan na twee maanden; bronchiën minder sputum, veel minder moe, volstaat met ½ uurtje rust ‘s middags, vertrouwen in relaties is aan het groeien. Controle na 4 maanden; geen alvleesklier die klachten geeft, lever werkt nu normaal, opgeruimder van aard de laatste tijd, zegt dat ze het gevoel heeft dat het al met al een stuk beter gaat. Remedie wordt nog een enkele maal herhaald bij neiging tot terugvallen.
• Moeder met kind; zoontje van 6 jaar. Ze vertelt over het wakker worden van haar kind door angstige dromen. Helemaal overstuur en in paniek komt hij dan naar de slaapkamer van de ouders , klampt zich vast aan hen om zich veilig te voelen; nachtmerries zogezegd. Overdag is het een wat teruggetrokken, schuchter en enigszins wantrouwig kijkend kind. Passende remedie wordt in een eenmalige dosis en hoge potentie meegegeven. Al na 3 dagen belt de moeder dat hij veel rustiger slaapt en slechts een keer nog even wakker is geweest, maar in eigen bed bleef. Bij controle drie weken later bleek deze eenmalige dosis afdoende te zijn.

P.s.: Enkele maanden later is bij het kind ter voorkoming van vaccinatieschade nog zijn constitutiemiddel verstrekt, enkele dagen voor zijn inenting: hij heeft geen spanning, angsten of nare bijwerkingen daardoor opgelopen.

• Man, midden veertig, jarenlang onder een baas gewerkt. Heeft er schoon genoeg van. Wil nu zijn eigen zaak opzetten, eigen baas zijn. Vindt het belangrijk zijn eigen creativiteit te mogen gebruiken en onafhankelijkheid te mogen gaan ervaren. Heeft last van een schouderklacht (krampachtigheid) en is zichzelf aan het forceren om over drie maanden zijn bedrijf te kunnen opstarten. Ondanks terugkerende hoofdpijnen laat hij zich niet kennen. De remedie voor deze man kwam uit een reeks van middelen die bekend staat vanwege het kiezen als mens voor autonomiteit, nog maar recentelijk bekend en uitgezocht in homeopathieland (lanthanidenserie). Een maand na inname keerde de man terug met het opmerkelijke verhaal dat hij ‘s avonds als hobby was gaan zwemmen. Dit ontspande hem. Voorts waren zijn hoofdpijnen voor een groot deel verdwenen en voelde hij zijn schouder alleen nog bij overbelasting. Ook voelde hij zich opmerkelijk vrijer in zijn doen en laten, ook buiten het opzetten van zijn eigen bedrijf.
• Man, 49 jaar, komt met huidklacht. Sinds pubertijd chronische acné die overgaat naar ontstekingsachtige puisten ter grootte van een erwt en enkele nog groter. Ze zitten over vrijwel hele lijf; nek, rug, gezicht, kruis en binnenzijde bovenbenen. Verder geen bijzonderheden. Nuchtere persoonlijkheid, sympathiek, houdt van (buiten)werk. Remedie meegegeven en na 14 dagen controle: als reactie voelt hij sinds 1½ week zijn nieren (= reactie); de puistontwikkeling lijkt stil te staan. Controle weer over 5 weken: puisten veel minder en nog maar op twee plekken, noemt het 70% beter gaan. Bij controle enkele maanden later blijkt er nog slechts sporadisch een puist de kop op te steken.
• Man van 39 jaar, komt met hooikoortsverschijnselen met als boventoon hevige niesbuien. Na het 1e gesprek krijgt hij een remedie voor acute hooikoortsklachten mee, dat specifiek past bij zijn verschijnselen: tranenvloed en hevige niesbuien die geen verbetering geven, jeukende neus en uitgeput van het niezen. Diezelfde avond belt hij al terug met de vraag hoe het kan dat het nu al zowat gestopt is na weken achtereen van uitputtend niezen. De affiniteit van de remedie met het neusslijmvlies en de bijbehorende klachten was duidelijk en genas al snel de bovenste laag van de allergie. Wel zijn we overeengekomen dat ‘t goed was verder te behandelen op de diepere, constitutionele laag die hooikoorts nu eenmaal eigen is. Dat betekende in zijn geval nog een viertal nabehandelingen, verspreid over enkele maanden, tot verbetering van zijn algehele conditie, waardoor hooikoorts zich niet meer heeft kunnen uiten.
• Kind van 6 jaar, heftige oorontsteking, rechtszijdig, flinke koorts, gloeiend in zijn gezichtje. Remedie gegeven al tijdens consult. Met avondeten verdwijnt de pijn al, met slapen gaan geen koorts meer, de volgende dag gewoon weer naar school.
• Via collega, paranormaal therapeut, word ik gevraagd of ik nog hulp weet te bieden aan een jonge vrouw van 19 jaar met heftige paniekaanvallen… Diezelfde dag nog tijd gemaakt om haar te spreken. Zij vertelt dat de laatste weken de paniekaanvallen uit de hand aan het lopen zijn: met name noemt ze het wakker liggen van het piekeren en denken, ´s nachts waarbij ze regelmatig begint te hyperventileren tot aan (bijna) flauwvallen toe. Ze maakt zich veel zorgen over band met haar moeder die haar heeft teleurgesteld. En ook het overlijden van haar (pleeg)broer blijft haar achtervolgen. Van kinds af aan veel blaasontstekingen en pijnlijke darmwerking. Altijd zweethanden en een ademhaling die bij paniek accelereert. Diarree komt opzetten als ze zich druk maakt over wat nog moet komen. Specifieke angsten: voor kleine ruimtes, hoogtevrees, lift, alleen zijn, nacht en donker. Meteen krijgt zij een remedie mee naar huis. Vijf dagen later controleafspraak: Haar eigen controle bij paniek komt al duidelijk terug. Ook kan ze al veel rustiger naar bed gaan en stukken beter alleen zijn. Typisch is dat haar ontlasting steviger wordt en darmwerking rustiger is, soms nog pijnlijk in bepaalde gevallen. Ze is blij dat ze niet opgenomen (GGZ) is en geen reguliere medicatie hoefde te gebruiken. Bij de vervolgafspraak 3 weken later vertelt ze dat ze al veel meer duidelijkheid in haar omgeving opeist en haar mobiele telefoon al durft thuis te laten. Ze begint weer contact met haar moeder op te bouwen. Denken blijft rustig en hyperventilatie blijft weg. Ze krijgt nog wat reserve van het homeopathische middel mee mocht er zich een terugval aandienen.
• Mevrouw, begin 40, met een postnatale depressie sinds de geboorte van haar zoontje alweer jaren geleden. Vreemde angstgevoelens, bijv. de angst om gek te worden, angst om haar huis te verlaten en angst om haar kind te verliezen etc.. Na jarenlange (psycho)therapie en onderzoeken ten einde raad. Wordt uiteindelijk van gezegd in de vervroegde overgang te zitten. Last van opgejaagde, over-emotionele gevoelens, gepaard gaande met hartkloppingen. Ten einde raad uit zichzelf de keus voor homeopathie gemaakt: Op het einde van het consult direct een middel bepaald en aangereikt en na een week een vervolg afgesproken. Slechts 7 dagen later was het een onwaarschijnlijk adequate verbetering, naar haar eigen schatting al van 70%. De controle over haar denken en haar emoties waren weer terug. Het maar moeilijk kunnen geloven dat dit zo rap al kon maakte dat er nog tijd nodig was om opnieuw erop te gaan vertrouwen dat het goed zou (blijven) gaan met haar! Maar met een reserve dosis van de remedie achter de hand kwam de rust allengs terug. En dat op eigen kracht, want een homeopathisch middel geeft een signaal aan je eigen geneeskracht om te genezen waardoor er geen afhankelijkheid zal ontstaan.